Als ondernemers hebben we veel met regels te maken. Het lijkt alsof het ‘net’ van de wettelijke bepalingen zich steeds verder om de maatschappij heen sluit. In weerwil van deze regels hebben we bijvoorbeeld al een nieuwe wet ‘Ruimtelijke Ordening’ die nu juist eenvoud en gebruiksgemak voor burgers en ondernemers beoogt.
Zo spreekt men tegenwoordig van één omgevingsvergunning in plaats van bijvoorbeeld een sloopvergunning, kapvergunning, aanlegvergunning, uitrit vergunning, bouwvergunning, milieuvergunning enzovoorts, die we allemaal nodig hebben om tot realisatie van een gebouw te kunnen komen. Een loffelijk streven van onze wetgever en op zijn minst de erkenning dat de wetgever zelf dus kennelijk ook begrijpt dat de maat qua regelgeving inmiddels al ver is overschreden.
Toch ervaren wij als bedrijfsmakelaar dat het absoluut niet in alle gevallen verbetering geeft. Sterker nog, bij sommige gemeentes is er werkelijk helemaal niets veranderd en duren procedures nog net zo lang als vroeger. Hoe kan dat nou? Wetten zijn toch helder?
Het is mij lang een raadsel geweest waarom het kennelijk in sommige gemeentes werkt als een klok en in andere gemeentes maar niet tot positief resultaat wil leiden. Totdat ik onlangs eens met een collega ondernemer over dit onderwerp zat te delibereren en we de diverse gemeentes tegen elkaar afwogen. Wat bleek was dat de gemeentes met actieve en collegiale ambtenaren een enorme bereidwilligheid ten opzichte van hun burgers en ondernemers betrachten, waardoor er zaken echt snel en goed voor elkaar komen.
Daarentegen staan gemeentes met ambtenaren die zich in heel veel gevallen als koning van hun eigen domein gedragen en hun koninkrijkje te vuur en te zwaard verdedigen. Het resultaat is dat er in dit soort gemeentes op bedrijfsmatig gebied werkelijk helemaal NIETS tot stand komt en het ondernemerspotentieel vervolgens geleidelijk aan verschrompeld! In het begin (en tijdens de crisis) gaat dat langzaam, maar juist bij een opkomende economie zullen ondernemers opnieuw keuzes maken en zich buigen naar gemeentes waar ze zich welkom voelen.
Ik noem geen namen; wie de schoen past trekke hem aan. Of nog beter, wie zich hierin herkennen, zorgen dat de koers wordt bijgesteld opdat de betreffende gemeentes worden behoed voor economisch verval. Veelal is echter het gedrag van de ambtelijke organisatie een weerspiegeling van de daadkracht en deskundigheid van een gemeenteraad. En dat deel hebben we natuurlijk zelf in de hand!
Lang leve de democratie en waarschijnlijk ook lang leve de Koninkrijkjes!
Klik hier voor een reactie per e-mail