Afgelopen week kwam een monteur, na twee maanden op een bestelling te hebben gewacht en drie keer te hebben afgezegd, eindelijk onze alarminstallatie in orde maken. Toen ik aan hem vroeg waarom dat allemaal zo lang had geduurd, sprak hij de legendarische dooddoener: “Meer dan ons best kunnen we niet doen”. Toen ik hem daarop vroeg wanneer hij daar dan mee zou beginnen, reageerde hij geïrriteerd: ”Ik ben er toch!”
Dit voorvalletje heeft me aan het denken gezet over wat het nu eigenlijk betekent om je ‘best’ te doen. Wanneer heb je je best voor iemand gedaan en had je achteraf gezien nog meer kunnen doen?
Dit deed me weer denken aan een lezing van Edith Bos tijdens de Week van de Ondernemer. Zij vroeg de aanwezigen tijdens haar workshop om allemaal de handen in de lucht te steken. Toen ze dat deden vroeg ze of het nog hoger konden. Alle handen gingen daarop nog een stukje hoger. Voor haar was dat etalerend voor hoe wij doorsnee ‘ons best doen’. Het kan dus altijd beter.
Dat laatste zal ook nooit veranderen. De boog kan immers niet altijd gespannen staan en alleen topsporters kunnen de laatste 5 % blijven geven. Voor veel ondernemers geldt echter dat ze wel altijd zullen streven naar maximale aandacht voor de belangen van hun klanten, ook al zijn er vele factoren die daar hun effect op hebben.
Wij hebben binnen ons kantoor dit trachten te borgen door echte aandacht voor onze relaties te hebben en dit zelfs als hoogste doel te stellen. We noemen ons eerder een Makelaar in Aandacht dan in Bedrijfshuisvesting. Zodra het belang van de relatie onbetwist op de eerste plaats komt, is het doel immers duidelijk en zal eenieder binnen ons kantoor ‘zijn best doen’ om het uiteindelijke doel te bereiken; de relatie optimaal tevreden te stellen!
Het is inderdaad zo dat we niet meer kunnen doen dan ‘Ons Best’. En daar zijn we op 1 maart 1999 al mee begonnen!