Maandelijkse archieven: november 2015

Persoonlijk vind ik de sfeer rond Sinterklaas altijd wel gezellig. Vroeg donker en guur weer! Kraag omhoog en goed aangekleed de straten over om inkopen te doen, om ze later bij een warm haardvuur met elkaar te delen en te genieten van de luxe van ons leven.

Door de hele Pietendiscussie, waar ik me absoluut niet in ga mengen, schoot me zojuist een vergelijking binnen met een bestuursvergadering van een werkgeversvereniging die ik eerder deze week mocht bijwonen.

Tijdens dit werkgeversoverleg kregen we een presentatie voorgeschoteld die ons informeerde over de arbeidsmarkt in Noord Oost Brabant en de energie die gestoken wordt in het aan het werk krijgen van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. De regering heeft bedacht dat werkgevers in het algemeen hun verantwoordelijkheid moeten nemen en daarvoor deze mensen een baan aan moeten bieden. Bovendien heeft de regering gezegd dat, als dat onvoldoende gebeurt, elke werkgever vanaf  20 personeelsleden de verplichting gaat krijgen om minimaal één werknemer met een afstand tot de arbeidsmarkt in dienst moet nemen.

In mijn ogen is deze regeling een ridicuul voorstel waarbij het pijnlijk duidelijk wordt waar het hier om gaat. De overheid plakt stickers op voorhoofden van mensen en het bedrijfsleven MOET werknemers NEMEN. Voor mij is dit vergelijkbaar met ´kinderen nemen´!

Hoe in hemelsnaam kan het ooit goed gaan met kwetsbare werknemers die via een quotumregeling bij ondernemers naar binnen geschoven worden. Denk je nu werkelijk dat hier zowel de werknemers als de werkgevers een blij en sociaal gevoel van krijgen!!!

Volgens mij moet eens goed nagedacht worden over wat deze mensen goed kunnen en wat ze graag willen doen. Vervolgens moet eens gekeken worden naar werkgevers of instellingen die een dergelijk profiel van een medewerker goed kunnen gebruiken. Voorts kan de overheid dit aantrekkelijk maken met geldelijke bijdrage of in de vorm van coaching van de collega´s van deze medewerkers. Kortom, een soort makelen van waardevolle en gewenste mensen naar waardevolle functies bij waardevolle bedrijven die deze mensen graag in dienst nemen.

Volgens mij is deze hele arbeidsmarktbeweging tot nu toe een grote werkverschaffing voor allemaal mensen die niet tot de doelgroep behoren, maar wel allemaal heel graag erg ´druk´ willen doen.

Mijn Advies: maak het allemaal zo simpel dat wij als ondernemers het plots ook begrijpen en laat ‘de echte arbeidsmarkt’ haar werk doen! Het rendement zal gegarandeerd oneindig veel hoger zijn.

En wat zwarte Piet betreft, je denkt toch zeker niet dat Sinterklaas nog vergunning krijgt om zijn Pieten over de daken te laten lopen of door schoorstenen te laten klauteren. Nee hoor, die tijd hebben we allang gehad. Tegenwoordig is die suggestie waarschijnlijk alleen al aanleiding om tot de orde te worden geroepen!

 

Voor reacties: toin.saris@sarisenpartners.nl

De economische crisis is koud aan het oplossen of de meest gebezigde kreet die ondernemers met elkaar uitwisselen is: Druk, druk, druk, vaak meteen gevolgd door: Ik kan maar niet aan goed personeel komen! Alsof er helemaal niets veranderd is hollen we met z’n allen weer achter de waan van de dag aan.

Is er dan iets veranderd behalve dan dat de meeste ondernemingen door hun reserves heen zijn en om die reden ondernemers het weer erg druk hebben met geld verdienen om buffers op te bouwen? Als dat zo is hebben veel ondernemers te weinig begrepen van de noodzaak tot veranderen waar de crisis zo duidelijk naar verwezen heeft!

CRISIS betekende in de Griekse oudheid onder meer Noodsituatie en/of beslissend keerpunt waarbij tevens de volgende werkwoorden werden bedoeld: scheiden, schiften, onderscheiden, beslissen, beslechten, richten en oordelen. Met andere woorden: Kijk om je heen, behoud wat goed was maar verander wat niet meer voldoet (of allang niet meer voldeed!)

Het verlangt het vermogen tot zelfreflectie en moed van een ondernemer om voor zichzelf te kunnen uitmaken wat hij niet goed heeft gedaan, zeker als de resultaten uit de periode van voor de crisis het kennelijke tegendeel bewezen. Immers, waar hebben we het over. Er werd toch veel geld verdiend?

Maar dat is nu juist het punt. Het vele geld werd verdiend omdat de omstandigheden van dat moment dat veroorzaakte, niet omdat ondernemers dat zo zeer verdienden! De omstandigheden zijn inmiddels drastisch gewijzigd en er kan gerust gesteld worden dat die omstandigheden tegenwoordig aan hele andere factoren onderhevig zijn dan ooit te voren. Wat te denken van het digitale tijdperk dat juist tijdens de crisis zijn grootste ontwikkeling heeft doorgemaakt. En wat te denken van het massale afscheid van de Babyboomgeneratie uit het bedrijfsleven en de instroom van de ‘nieuwe medewerkers 3.0’. Van loyale samenwerkers die er niet voor schroomde om 40 tot 45 jaar op dezelfde tegel te staan tot individuele digitale ZZP-ers die alles uit een Tab kunnen krijgen maar weinig zin meer hebben om een overall aan te trekken.

De wereld om ons heen verandert per week en als wij als ondernemers dat niet in de gaten hebben zal onze persoonlijke crisis zich snel weer aandienen. Samen met de overheid en het onderwijs zullen we moeten komen tot een continue koersbepaling van hoe we ons bedrijf mee kunnen laten ontwikkelen met de wereld om ons heen.

Wijzelf zijn hier al enkele jaren volop mee in de weer en in het begin kostte het enorm veel energie. Op den duur wordt het echter weer een normale manier van doen en voelt het heerlijk uitdagend en safe. Eigenlijk weer een beetje als ‘over tot de waan van de dag’ maar dan anders!!!

Klik hier voor een reactie per e-mail